Ευχές από την Ι.Λ.Ε.Κ

 

ΣΤ΄ τάξη Δημοτικού Σχολείου Βιρού.

Με μεγάλη χαρά υποδεχθήκαμε τα παιδιά της ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Βίρου μαζί με την κυρία Παναγιώτα Ευθυμίου δασκάλα ολοήμερου και τον κύριο Γιώργο Σκούρτη δάσκαλο της τάξης στα πλαίσια του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων με θέμα: Κερκυραϊκή αρχιτεκτονική και λαογραφία.

Η ΑΠΟΓΡΑΦΗ του ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ της ΚΕΡΚΥΡΑΣ το 1826.

Από τον :  Στέφανος Πενηντάρχου Πουλημένος

Κατά τον 12ο χρόνο της περιόδου της Αγγλικής κυριαρχίας στα Επτάνησα, το 1826, διενεργείται - όπως τώρα - απογραφή πληθυσμού, τα στοιχεία της οποίας έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον (φωτο φύλλου απογραφής από τα Αρχεία Ν. Κερκύρας).

Το νησί τότε βρέθηκε να έχει συνολικό πληθυσμό 49.745 κατοίκους, από τους οποίους οι 13.734 κατοικούν στην εντός των τειχών πόλη και οι υπόλοιποι στα προάστια και στα χωριά του νησιού.

Το Μαντούκι είναι το πολυπληθέστερο από τα προάστια με 2210 κατοίκους και ακολουθεί ο Ποταμός με 1024 κατοίκους

Στην ύπαιθρο, μεγαλύτερο σε πληθυσμό χωριό παρουσιάζεται η (ενιαία) Κορακιάνα με 1798 κατοίκους και ακολουθούν οι Σιναράδες με 1283, το Γαστούρι με 900, οι Καρουσάδες με 852, το Σκριπερό και οι Λιαπάδες με 776, οι Αυλιώτες με 766, ο Αγ. Ματθαίος με 761, οι Πάγοι (με τον Πρινίλα) 574, οι Κυνοπιάστες με 562, οι Νυμφές με 512 και οι Γιαννάδες με 509 κατοίκους.

Η Λευκίμμη παρουσιάζεται πολυδιασπασμένη στους επιμέρους οικισμούς με μεγαλύτερο τους Αγ. Θεοδώρους με 617 κατοίκους και ακολουθούν τα Μελίκια με 532, οι Αναπλάδες με 462, οι Ριγγλάδες με 259, ενώ εντύπωση προκαλεί ο χαμηλός απογεγραμμένος πληθυσμός στα κεφαλοχώρια του νότου και ειδικότερα των Αργυράδων με 214 κατοίκους και του Περιβολιού με 238!

Για τους Αργυράδες σημειώνεται ότι οι σημερινοί οικισμοί της Κοινότητας Νεοχωράκι και Μαραθιάς απογράφονται χωριστά, το μεν πρώτο ως Νεοχώρι Αρβανίτικο με 39 κατοίκους και το δεύτερο ως Ρουμανάδες- Μαραθιά με 58 κατοίκους.

Τέλος, τα δύο σήμερα πολυπληθή προάστια της Αλεπούς και των Καναλίων είχαν τότε 83 και 192 κατοίκους αντίστοιχα, ενώ ο παραλιακός οικισμός της Μπενίτσας βρέθηκε να έχει 212 κατοίκους.

Τα αναλυτικά στοιχεία για όλους τους οικισμούς του νησιού περιλαμβάνονται στο φύλλο της απογραφής όπου, είναι μεν καταγεγραμμένα τα χωριά με λατινικούς χαρακτήρες, αλλά στο σύνολό τους είναι εύκολα αναγνώσιμα.

Επισημαίνεται ότι στο φύλλο αυτό της απογραφής δεν περιλαμβάνονται τα πληθυσμιακά στοιχεία για τους Παξούς και τα Διαπόντια νησιά, τα οποία προφανώς υπάρχουν σε κάποιο ξεχωριστό φύλλο των Αρχείων.

Επετειακό Συνέδριο «200 Χρόνια από την Έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης (1821-2021)

Αναγνωστική Εταιρία Κέρκυρας , από τις 12 έως τις 14 Νοεμβρίου 2021.

https://anagnostiki-etairia-kerkyras.eu/deltio-typou-epeteiako-synedrio/ 

Στον παραπάνω σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε όλα τα σχετικά με το συνέδριο.

Πιλοπίθα. (αλλιώς: Καναβέτα)

Δίκτυο Μουσείων Ιονίων Νήσων / Ionian Islands Museum Network

● #ΑντικείμενοΤηςΕβδομάδας • Ιστορική Λαογραφική Εταιρεία Κέρκυρας «ΝΙΚΟΣ ΠΑΚΤΙΤΗΣ»

Πιλοπίθα. (αλλιώς: Καναβέτα)Στην πόλη της Κέρκυρας το ονόμαζαν: Σελί . 
Κατασκευή για να τοποθετούν τα μωρά όταν μπορούσαν να σταθούν όρθια. Χρησιμοποιούνταν κυρίως σε οικογένειες που δεν υπήρχε γιαγιά ή παππούς για να κρατήσει - φυλάξει το παιδί.
Πολλές φορές το παιδί κουρασμένο έπεφτε και κοιμόταν μέσα στην πιλοπίθα.
Πιλοπίθες ήταν σε χρήση μέχρι και τη δεκαετία του 1970.
Πότε έμπαινε το παιδί στην πιλοπίθα ;
Το δημοτικό γνωμικό της Θεοδώρας Λιντοβόη το γένος Αλαμάνου μας δίνει την απάντηση:

"Της καλομάνας το παιδί
Στους πέντε μήνες κάθεται
Στους έξι καλοκάθεται
Στους εφτά και στους οκτώ
Στο σκαμνί στέκει ορθό".Στην πόλη της Κέρκυρας 

Στις Σινιές η πιλοπίθα λέγονταν καρότσι. Δεν είχε ρόδες για να μη χτυπήσουν τα παιδιά,αλλά έτσι το λέγαμε. Συνήθως η βάση ήταν πιο μεγάλη, ώστε να μη μετακινείται. Δεν είχε χώρο μέσα, οπότε οι γονείς ήταν ήσυχοι ότι θα μείνει μέσα το παιδί. Ήταν από ξύλο λουστραρισμένο ώστε να μη το ξύσει το παιδί και χτυπήσει.

Ρ. Κατσαρού

#IonianIslandsMuseumNetworkΚείμενο - φωτογραφία : Φώντας Αλαμάνος

Το Μουσείο με την καλλιτεχνική ματιά της Ερμιόνης Δελή.

 

Η Ερμιόνη Δελή γεννήθηκε στη Φωκίδα το 1969 και σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι Διδάκτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αιγαίου και Μεταδιδακτορική ερευνήτρια στη Σχολή Επιστημών της Αγωγής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από το 1993 έως τον Οκτώβρη 2017 που ήταν διορισμένη στην ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση, στα Πρότυπα Πειραματικά Δ.Σ. Πανεπιστημίου Αθηνών, με κύριο αντικείμενο την εικαστική αγωγή των παιδιών, έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει πολλά καινοτόμα προγράμματα για παιδιά καθώς και προγράμματα επιμόρφωσης ενηλίκων. Έχει επιμεληθεί την έκδοση παιδαγωγικών βιβλίων. Συμμετείχε σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις, σε καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει δε οργανώσει εκθέσεις με έργα από παιδικά εικαστικά εργαστήρια.

Από το 2011 συνεργάζεται με το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης ΕΚΠΑ, για την Πρακτική Άσκηση των φοιτητών και το 2016, ως πανεπιστημιακή υπότροφος, διδάσκουσα του μαθήματος Εικαστικής Αγωγής. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και διδάσκει στο Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Παιδαγωγικά μέσω καινοτόμων τεχνολογιών και βιοϊατρικών προσεγγίσεων» μαθήματα για την συμπεριληπτική εκπαίδευση και εποπτεύει την πρακτική άσκηση των κατευθύνσεων σε Φορείς. Από το 2017 μετατάχθηκε και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με αντικείμενο Παιδαγωγικά και Διδακτική της Τέχνης και διδάσκει στο Τμήμα Εικαστικών, τα μαθήματα «Παιδαγωγική», «Διδακτική της Τέχνης Ι» και «Διδακτική της Τέχνης ΙΙ-Πρακτική άσκηση σε Σχολεία».

Προσωπική ιστοσελίδα: www.xelidoni.gr
E-mail: edeli@asfa.gr

Ένα έργο στην μνήμη του πεθερού της Αλαμάνου Κωνσταντίνου του Γεωργίου στρατηγού Ελληνικής Αστυνομίας.

Να τι λέει η ίδια η δημιουργός στο e-book  για την κατασκευή του έργου της. 

Για τα παιδιά της μνημοσύνης:  

https://www.storyjumper.com/book/read/113628042/----#

Το e-book για το χωριό Σιναράδες και το Λαογραφικό του μουσείο.    

https://www.flipbookpdf.net/web/site/47de980305809c05ce950c33f8d30e0297c91da8202110.pdf.html?fbclid=IwAR0wkY6MSHS0NSwv8aOIroKqnNllU6F_c8R5qUxm0KUI7dbLfUjehgSqm9U

  

Φωτογραφίες από τη μακέτα, δωρεά στο μουσείο.