Αεροδρόμιο

 

Η ονομασία Αεροδρόμιο, άρχισε σιγά-σιγά να καθιερώνεται ως τοπωνύμιο από το 1937, όταν ξεκίνησαν οι εργασίες του συγκροτημένου αεροδρομίου, αφού προηγουμένως μελετήθηκαν τα φυσικά εμπόδια, η φόρα και η ταχύτητα των ανέμων που πνέουν στην περιοχή αυτή, τα καθοδικά κι ανοδικά ρεύματα κι άλλα απαραίτητα στοιχεία. Στο χώρο που λειτουργούσαν μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα οι Αλυκές Γαρίτσας και υπήρχε ένας μικρός επίπεδος χώρος από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο με υπόστεγα, όπου στεγάζονταν τα ζέπελιν, κατασκευάστηκε ο πρώτος διάδρομος προσγείωσης με φορά από Βορρά προς Νότο (όχι όπως είναι σήμερα από Ανατολή προς Δύση), ο οποίος δεν ξεπερνούσε τα 800 μ..Τότε δύο ελαφρά αεροσκάφη της εποχής προσγειώθηκαν με επιτυχία. Το πρώτο ήταν της Αεροπορικής Εταιρείας Ευστράτιου Ξύδη, με το χαρακτηριστικό G.ADAD, που προσγειώθηκε στην Κέρκυρα στις 23.9.1937 προκειμένου να χαρτογραφήσει την περιοχή του αεροδρομίου και το δεύτερο αεροσκάφος της πολιτικής αεροπορίας (ιδιωτικό) με το χαρακτηριστικό SX-AAA, που προσγειώθηκε στις 26.9.1937 για έλεγχο καταλληλότητας του διαδρόμου, με κυβερνήτη τον Κ. Αδοσίδη. Ο σημερινός διάδρομος του αεροδρομίου άρχισε να κατασκευάζεται στις αρχές του 1945 και στρώθηκε στην πρώτη φάση με 100.000 κυβικά μπάζα, από τα ερείπια της βομβαρδισμένης πόλης. Το μήκος του διαδρόμου από 800 μ. αρχικά, επεκτάθηκε στα 1.200 μ., για να φθάσει στα μέσα της δεκαετίας του '50 τα 1.800 μ. Τότε ο πρώτος που σκέφθηκε να δρομολογηθεί αεροπλάνο στη γραμμή Αθήνα-Κέρκυρα, ήταν ο Ζήνος Σούσης, ο οποίος πέτυχε το 1949 τη δρομολόγηση μικρού αεροπλάνου 22 θέσεων, τύπου DC-3, της Α.Μ.Ε (Αεροπορικαί Μεταφοραί Ελλάδος Α.Ε), που έκανε τη διαδρομή σε 1,5 ώρα [..]. Ο διάδρομος επεκτάθηκε όσο επέτρεπαν τα φυσικά εμπόδια κι έφθασε τα 2.400 μ., τα οποία όμως δεν κρίνονται απολύτως επαρκή για τα σημερινά αεροποπλοϊκά δεδομένα.Γι' αυτό είχαν γίνει προμελέτες για τη μεταφορά του αεροδρομίου στον χώρο των Αλυκών Λευκίμμης, η οποία τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, λόγω του τεράστιου κόστους κατασκευής.

Τοπωνύμια. Γλωσσικές Μαρτυρίες στην Ιστορική Διαδρομή της Κέρκυρας.

Γιώργος Χ. Σουρτζίνος

Φωτογραφία:Διαφήμιση για την προβολή της πρώτης αεροπορικής εταιρείας στην Κέρκυρα. Τουριστικός οδηγός Πέτρου Μπολοβίνου, 1950

Επιμέλεια: Στεφανία Μαυρωνά

Αγροκήπιο

Στην οδό Κολοκοτρώνη και πλησίον των Φυλακών, στο χώρο που βρίσκεται το Δικαστικό Μέγαρο αλλά και νοτιοανατολικά αυτού, λειτουργησε το 1911 ένας μικρός γεωργικός σταθμός που οι Κερκυραίοι αποκαλούσαν Αγροκήπιο. Ήταν ένα πρότυπο κτήμα της γεωργικής υπηρεσίας με καλλιεργήσιμη έκταση 30.000 τ.μ περίπου, στην οποία γινόταν υποδειγματική καλλιέργεια σ'επιστημονική βάση με την επίβλεψη γεωπόνων και τη βοήθεια γεωργοτεχνιτών και εργατών. Σκοπό είχε τη μελέτη νέων μεθόδων, τη βελτίωση των ειδών, τη μεγαλύτερη απόδοση αυτών, την εξαγωγή επιστημονικών συμπερασμμάτων και τη διάθεση στην αγορά των παραγόμενων αγροτικών προϊόντων. Η ονομασία Αγροκήπιο του μικρού αυτού γεωργικού σταθμού, έγινε ευρύτερα γνωστή και καθιερώθηκε ως τοπωνύμιο στην περιοχή. Στο χώρο αυτό καλλιεργούνταν διάφορα οπωροφόρα δέντρα, αμπέλια, ελιές, καλλωπιστικά φυτά, δενδρύλλια κι άλλα από τα οποία μεγάλο μέρος διέθεταν με χαμηλές τιμές για μεταφύτευση με σκοπό τη διάδοση της δενδροκομίας. Τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του πωλούσε ετησίως περίπου 4.000 δενδρύλλια, ενώ η ζήτηση ήταν πολύ μεγαλύτερη, αλλά η ανεπάρκεια νερού περιόριζε την καλλιέργεια. Επίσης στον χώρο αυτό εκτρέφονταν βοειδή και μέλλισες [...] Το 1970 σταμάτησαν οι καλλιέργειες στο χώρο και στη θέση αυτή λειτούργησε το ΚΕ.Γ.Ε. (Κέντρο Γεωργικής Εκπαίδευσης) το οποίο ήταν βραχείας μάθησης για θέματα σχετικά με τη γεωργία, αιγοπροβατοτροφία, μελισσοκομία, ραπτική,κοπτική, κεντητική, ανθοκομία, βρεφοκομία, οικιακή οικονομία, διατροφή κ.α.

Τοπωνύμια. Γλωσσικές Μαρτυρίες στην Ιστορική Διαδρομή της Κέρκυρας.

Γιώργος Χ. Σουρτζίνος

Επιμέλεια: Στεφανία Μαυρωνά

Χρόνια πολλά

Χρόνια πολλά σε κάθε Μάνα - Παναγιά.

Χρόνια πολλά με υγεία.

Εικόνες από το μουσείο Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων.

 

Άγιος Σπυρίδωνας Σαρόκου

 

Στο μέσο περίπου της οδού Μιλτιάδου Μαργαρίτη βρίσκεται η αναφερόμενη εκκλησία, η οποία χαρακτήρισε με το όνομά της, τη συγκεκριμένη τοποθεσία αλλά και την ευρύτερη περιοχή Σαρόκου. Ο ναός αυτός κτίστηκε το 1735 από τον Κωνσταντίνο Τσαγκαρά και αφιερώθηκε σε ανάμνηση του πρώτου θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα, της ίασης του τυφλού Θεόδωρου. Η μοναχοκόρη του Τσαγκαρά, Χρυσούλα, παντρεύτηκε τον Θεόδωρο Αλιφιεράκη και επειδή απεβίωσε άτεκνη, η εκκλησία περιήλθε στην κατοχή του ανεψιού της Σπυρίδωνα Αλιφιεράκη του Παναγιώτη. Ο τελευταίος αυτός κληρονόμος ζήτησε από τη Γερουσία του Ιονίου Κράτους να παραχωρήσει την εκκλησία σ' αδελφότητα. Το αίτημα αυτό έγινε δεκτό με θέσπισμα της 29.05.1815 και ο ναός παρέμεινε για ένα περίπου αιώνα συναδελφικός, μέχρι που υπάχθηκε στο νόμο περί ενοριακών ναών. Μία επιγραφή που βρίσκεται πάνω από την κεντρική είσοδο μας αναφέρει :

ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ

ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΘΕΙΣ

ΕΝ ΕΤΕΙ 1880

Στην εκκλησία υπάρχουν αξιόλογες εικόνες του Γεωργίου Σαμαρτζή και του Χαράλαμπου Παχή. Ξεχωρίζει η εικόνα του επιτάφιου που βρίσκεται στην Αγία Τράπεζα , έργο του αγιογράφου Μαμονά καθλως και η ιερή επάργυρη εικόνα με τ'αφιερώματα των πιστών, η οποία λιτανεύεται και αναπαριστά το πρώτο θαύμα του Αγίου στο νησί μας.

Η εκκλησία επρτάζει και πανηγυρίζει στις 13 Ιουλίου « τ'αγιού το θαύμα», όπως το αναφέρει συνήθως ο λαός μας.

Τοπωνύμια. Γλωσσικές Μαρτυρίες στην Ιστορική Διαδρομή της Κέρκυρας.

Γιώργος Χ. Σουρτζίνος

Επιμέλεια: Στεφανία Μαυρωνά

Άγιοι Πατέρες

Κοντά στο κέντρο της παλιάς πόλης και σε μικρή απόσταση από τη θέση που υπήρχε η Βασιλική Πύλη (Πόρτα Ριάλα), βρίσκεται ο λόφος των Αγίων Πατέρων, ανάμεσα από τους δύο άλλους λόφους του Καμπιέλου και του Αγίου Αθανασίου. Το μέρος χρησιμοποιήθηκε ως πυροβολείο από τους Τούρκους στην πολιορκία του 1537.

Είναι μία περιοχή που τ’ονομά της καθιερώθηκε από την ομώνυμη ιστορική εκκλησία που βρίσκεται στη θέση αυτή και η οποία κτίστηκε στα μέσα περίπου του 17ου αιώνα, αφιερωμένη στη μνήμη των 318 Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου που έγινε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 επί αυτοκρατορίας του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Στη Σύνοδο αυτή, όπως είναι γνωστό, έλαβε μέρος και ο Επίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου Σπυρίδων και ο Επίσκοπος Κέρκυρας Απολλόδωρος.

Η περιγραφή που σώζεται πάνω από το υπέρθυρο της δυτικής εισόδου, μαρτυρεί ότι ο ναός, αν και πολύ παλαιότερος, ανοικοδομήθηκε <<εκ βόθρου>> (εν. εκ βάθρων) τον Απρίλιο του 1768. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στις 13 Σεπτεμβρίου 1943, καταστράφηκε από εμπρηστικές βόμβες των Γερμανών μαζί με τόσα άλλα ιστορικά κτίρια της πόλης. Το 1994 επί Μητροπολίτου Τιμόθεου Τριβυζά η εκκλησία και το χαρακτηριστικό πυργωτό καμπαναριό αναστηλώθηκαν και διαμορφώθηκε ο περιβάλλων χώρος. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1997 τελέστηκαν με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια τα εγκαίνια του ανακαινισμένου ναού.

Τοπωνύμια. Γλωσσικές Μαρτυρίες στην Ιστορική Διαδρομή της Κέρκυρας.

Γιώργος Χ. Σουρτζίνος

 Επιμέλεια: Στεφανία Μαυρωνά

Τα βότανα της Κέρκυρας. Εικόνες από την εκδήλωση στον αύλιο χώρο του μουσείου.

Φωτογραφίες: Φώντας Αλαμάνος