Αγία Σοφία

Στην αρχή της οδού Βελισαρίου, η οποία οδηγεί στην Εβραϊκή και στην παρακείμενη θέση που υπήρχε μέχρι το 1893 το μεγαλόπρεπο μνημείο της Πόρτας Ριάλας, συναντάμε την εκκλησία της Αγίας Σοφίας ή Αγιά Σοφιά, όπως αποκαλείται από τους κατοίκους. Ο ναός αυτός είναι ο μόνος στην πόλη και τα προάστια αφιερωμένος στην αναφερόμενη Αγία, ο ποίος καθιερώθηκε ως αγιονύμιο της Εβραϊκής συνοικίας, αλλά και η οδός που βρίσκεται πλησίον αυτού και καταλήγει στη Σπηλιά φέρει την ομώνυμη ονομασία. Η εκκλησία χτίστηκε το 1696 από τον ιερέα Αυγουστίνο Δενόρη κι ήταν μικρότερη της σημερινής, ενώ αργότερα με την επέκταση που έγινε σε χώρο που παραχώρησαν οι αδελφές Δεβιάζη και σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ιωάννη Χρόνη, πήρε τη μορφή που παρατηρούμε σήμερα. Το 1846 αναφέρεται ως ιδιοκτησία της οικογένειας Γαβαλά, ενώ μετά περιήλθε στους κληρονόμους αδελφούς ιερείς Φώτιο και Νικόλαο Νικολόπουλο (Νικόπουλο).

Από τότε αρχίζει η παρακμή και η εγκατάληψη της εκκλησίας, η οποία σιγά- σιγά ερειπώνεται. Το 1846 η αδελφότητα και συντεχνία τεκτόνων (κτιστών και ξυλουργών) ζήτησε και ανέλαβε με δικά της έξοδα την επιδιόρθωση του ναού, ο οποίος αποπερατώθηκε το 1851 όπως μας πληροφορεί η επιγραφή που βρίσκεται σήμερα στην πρόσοψη της εκκλησίας.

ΟΥΤΟΣ Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΣΟΦΙΑΣ

ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΣΗΦ

ΑΝΕΚΑΙΝΙΣΘΗ ΕΝ ΕΤΕΙ ΣΩΤΗΡΙΟ

ΑΩΝΑ

Τοπωνύμια. Γλωσσικές Μαρτυρίες στην Ιστορική Διαδρομή της Κέρκυρας.

Γιώργος Χ. Σουρτζίνος