.JPG)
.JPG)
Δίκτυο Μουσείων Ιονίων Νήσων / Ionian Islands Museum Network
Σαν σήμερα, ένα χρόνο πριν, άφησε την τελευταία του πνοή ο Νίκος Πακτίτης. Τιμώντας την μνήμη του παρουσιάζουμε μερικές φωτογραφίες από τη ζωή του μέσα από το προσωπικό του φωτογραφικό αρχείο.
Γεννήθηκε στη Λευκίμμη της Κέρκυρας το 1945. Είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός και τα τελευταία είκοσι χρόνια ασχολείται με την ιστορική έρευνα στα Αρχεία της Κέρκυρας.
Δημοσιευμένα βιβλία του:
·
Η ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΝΟΤΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑ (2006)
·
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ (θεατρικό, 2008)
·
ΑΛΥΚΑΡΑΙΩΝ ΤΡΟΠΑΙΟ (ιστορικός ποιητικός κύκλος,
2009)
·
PANDATA,
1475-2012 (γενεαλογία, 2012)
·
ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΟΥ ΑΛΕΥΧΙΜΟΥ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ (2017)
·
Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΝΟΦΑΟΣ ΣΤΟ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟ
ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ 1825-1826, (2022)
·
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ: ΣΠΙΤΙ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ-ΔΙΑΔΡΟΜΗ (υπό
έκδοση)
Χαράλαμπος Γαστεράτος
Την Παρασκευή 27 Μαΐου 2022 το Διοικητικό Συμβούλιο της Ιστορικής Λαογραφικής Εταιρείας Κέρκυρας είχε την χαρά να υποδεχτεί τα μέλη του Δικτύου Ιονίων Νήσων στο Λαογραφικό Μουσείο Σιναράδων "Νίκος Πακτίτης". Μετά την ξενάγηση στο μουσείο όλοι μαζί επισκεφθήκαμε τον ναό του Αγίου Νικολάου Σιναράδων όπου είχαμε μια πολύ εποικοδομητική συζήτηση μετά την παρουσίαση του ναού από τον εφημέριο Κουρσάρη Σπυρίδωνα. Στη συνάντηση αυτή συμμετείχαν: Ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Νίκος Γραμμένος. Από την Ι.Λ.Ε.Κ ο πρόεδρος Ξενοφώντας Αλαμάνος, ο γραμματέας Μιχάλης Πακτίτης και ο ταμίας Ανδρέας Πακτίτης. Η πρόεδρος των Σιναραδιτών στην Αθήνα Πόπη Γραμμένου. Από το εκκλησιαστικό συμβούλιο ο Μίμης Γραμμένος.
https://www.facebook.com/ionianislandsmuseumnetwork
Το ισόγειο σπίτι της φωτογραφίας για χρόνια- δεκαετίες 1970-
1980 ήταν η «καρδιά» της επικοινωνία του
χωριού.
Ο άνθρωπος που εξυπηρετούσε όλο το χωριό για τηλεφωνικές
ανάγκες και αλληλογραφία ήταν ο Βασίλειος Γραμμένος του Διονυσίου και της Λουκίας
. Γνωστός ως ο Βασίλης του Διγόνη. Το παρατσούκλι του από παράφραση του ονόματος του πατέρα
του.
Ο Βασίλης γεννήθηκε το 1911 και πέθανε το 1986.
Κουτσός, με βροντερή
φωνή, χιούμορ και σκωπτικά σχόλια για όλα και για όλους στο χωριό.
Πιο χαρακτηριστικό: Την αγροτική σύνταξη την αποκαλούσε: Τα
λεφτά του χάρου.
Πώς γινόταν τότε η επικοινωνία με το τηλέφωνο ;
Οι Σιναραδίτες που είχαν φύγει από το χωριό και ζούσαν
κυρίως στην Αθήνα και το εξωτερικό έπαιρναν τηλέφωνο τον Βασίλη και του
ζητούσαν να καλέσει σε συγκεκριμένη ώρα τον συγγενή τους για να μιλήσουν.
Ο Βασίλης γνώριζε τους
πάντες στο χωριό. Φρόντιζε και εύρισκε πάντα τρόπο ώστε να ενημερώσει
γρήγορα και έγκαιρα ώστε να μην χαθεί η συνδιάλεξη.
Πολλές φορές για υποθέσεις κοντά στο τηλεφωνείο περπατούσε
λίγο και «βαρούσε» φωνή δυνατή για τον ενδιαφερόμενο.
Όλοι ήταν υποχρεωμένοι στον Βασίλη.
Έτσι όταν κάποιος πήγαινε να πάρει τηλέφωνο από το
τηλεφωνείο ποτέ δεν πλήρωνε με βάση τον χρόνο που κατέγραφε το ρολόι χειρός. Η
πληρωμή ήταν πάντα ανάλογη της παροχής υπηρεσιών που είχε προσφέρει ο Βασίλης.
Αριστερά στο κτίριο φαίνεται ό,τι έχει απομείνει - η
σιδερένια στήριξη - από το
γραμματοκιβώτιο των ΕΛΤΑ. Μέσα σ αυτό το κουτί ρίχναμε όλοι τα γράμματά μας για
αποστολή. Παραλαβή γινόταν όχι μόνο από τον ταχυδρόμο αλλά και από τον Βασίλη.
Το τέλος της ζωής του συμπίπτει με το πέρασμα στην εποχή,
που με μεγάλο κόστος και μερικές φορές και
«μέσο», ο καθένας μπορούσε να έχει τηλέφωνο σπίτι του.
Ο Βασίλης του Διγόνη υπήρξε λαϊκή φυσιογνωμία από αυτές που
έχουν χαθεί. Ήταν η φωνή του χωριού.
https://singinggreek.music.ionio.gr/s/el/page/welcome
Το έργο «Τραγουδώντας ελληνικά με τα τραγούδια της Μαρίζας Κωχ» σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, αξιοποιώντας τραγούδια της Μαρίζας Κωχ. Η επιστημονική ομάδα δημιούργησε πρωτότυπο υλικό για τη διδασκαλία της γλώσσας και της μουσικής. Το τραγούδι χρησιμοποιείται ως διδακτικός πόρος και εργαλείο για την εκμάθηση των ελληνικών ως δεύτερης/ ξένης γλώσσας ή γλώσσας κληρονομιάς, καθώς και ως μέσο για την κατανόηση του ελληνικού πολιτισμού.
Γνωρίζοντας την επιθυμία των εκπαιδευτικών για πρόσβαση σε σύγχρονο εκπαιδευτικό υλικό, θεωρούμε ότι το αποθετήριο αυτό είναι χρήσιμο για τα σχολεία της χώρας μας, για τον ελληνισμό της ομογένειας, καθώς και για όποιον επιθυμεί να μάθει ελληνικά.
ΜΕΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ: Ενότητα γλώσσας.
Από την σημερινή εκπαιδευτική επίσκεψη των Β1 και Β2 τάξεων του Δημοτικού Σχολείου Βιρού , με συνοδούς εκπαιδευτικούς: Μαγδαληνή Γραμμένου, Γιώτα Ευθυμίου, Κέλλυ Στεργίου και Θοδωρής Κουρής.
Η τεκμηρίωση των εκθεμάτων συνεχίζεται με τη συνεργασία της Έλενας Βασιλάκης μέλος του Δικτύου Μουσείων Ιονίων Νήσων ( ΔΙ.Μ.Ι.Ν) και του προέδρου της ιστορικής Λαογραφικής εταιρείας Ξενοφώντα Αλαμάνου.
Η Ελένη Βασιλάκη σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός Τ.Ε., στη συνέχεια ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές εμβαθύνοντας στην διαχείριση της πολιτισμικής κληρονομιάς καθώς και στον τομέα της αρχιτεκτονικής-πολεοδομίας και ανάλυσης των πόλεων-μνημείων παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς της UNESCO. Το πρόσφατο εν εξελίξει έργο της «Μνημειακή και σύγχρονη πόλη σε σύνδεση: ο πολιτισμός ως εφαλτήριο ουσιαστικής συρραφής των παράλληλων αξόνων ανάπτυξης στην Κέρκυρα», διακρίθηκε στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα CultUp, παρουσιάστηκε στο 5ο Συνέδριο ΕΣΔΙΑΠΟΚ και στο Διεθνές Συνέδριο ICOM, 2020. Σήμερα συμμετέχει ως ομιλήτρια σε διεθνή και εθνικά συνέδρια, παρουσιάζει ερευνητικό έργο και στον τομέα της Μουσειοπαιδαγωγικής, εξειδικεύεται στην Παιδαγωγική Επιστήμη, και αποτελεί ενεργό μέλος μεταξύ άλλων των Europeana, EuropaΝostra, ESACH, CUSEUM, OECD, PlacemakingEuropeKids, OWH κ.ά.. Διατηρεί επιχειρήσεις στην Κέρκυρα και αριθμεί συνεργασίες με φορείς, ινστιτούτα, οργανισμούς, ιδιώτες σε προγράμματα και δράσεις τόσο ως επαγγελματίας μηχανικός, τεχνικός ασφάλειας, αλλά και ως επιμελήτρια μουσειακών εκθέσεων/συλλογών και δημιουργός περιεχομένου (ενδεικτικά: Europeana, Kizhi Museum, ΛΜΑ, ΔιΜΙΝ, Μουσειακές Συλλογές Ιονίου Πανεπιστημίου).
Η Έλενα επί τω έργω.
