Τεκμηρίωση συλλόγων του μουσείου μας.

 

           

Σήμερα 18-5-2022, Διεθνής Ημέρα Μουσείων, η κυρία Αναστασία Πεζιρκιανίδου φοιτήτρια του τμήματος Αρχειονομίας Βιβλιοθηκονομία Μουσειολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου μας παρέδωσε πλήρη τεκμηρίωση των συλλογών και αντικειμένων του μουσείου μας ως  πρακτική εργασία της. 

Η τεκμηρίωση έγινε σύμφωνα με τα δεδομένα της επιστήμης ώστε να αναρτηθεί στο  Museum Plus.

Μας παρέδωσε συμπληρωματικά και το σύνολο των φωτογραφιών των αντικειμένων σε ξεχωριστά αρχεία - φακέλους που χρησιμοποιήθηκαν για την τεκμηρίωση. 

Ένας ακόμα στόχος για το Λαογραφικό Μουσείο Σιναράδων  "Νίκος Πακτίτης" εκπληρώθηκε.

Η συμμετοχή του μουσείου στο Δίκτυο Μουσείων Ιονίων Νήσων ( https://dimin.museum.ionio.gr/ ) δίνει μια τεράστια δυνατότητα που αποκαλύπτει τη  Δύναμη των Μουσείων. 

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ιστορικής Λαογραφικής Εταιρείας Κέρκυρας εκφράζει στη κυρία Αναστασία Πεζιρκιανίδου τις θερμότερες ευχαριστίες του. 

ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΜΟΥΣΕΙΩΝ : Η Δύναμη των Μουσείων

 

Τηλεφωνείο - ταχυδρομείο Σιναράδων: Ο Βασίλης του Διγόνη.

 

Το ισόγειο σπίτι της φωτογραφίας για χρόνια- δεκαετίες 1970- 1980  ήταν η «καρδιά» της επικοινωνία του χωριού.
Ο άνθρωπος που εξυπηρετούσε όλο το χωριό για τηλεφωνικές ανάγκες και αλληλογραφία ήταν ο Βασίλειος Γραμμένος του Διονυσίου και της Λουκίας . Γνωστός ως ο Βασίλης του Διγόνη. Το παρατσούκλι  του από παράφραση του ονόματος του πατέρα του.
Ο Βασίλης γεννήθηκε το 1911 και πέθανε το 1986.
 Κουτσός, με βροντερή φωνή, χιούμορ και σκωπτικά σχόλια για όλα και για όλους στο χωριό.
Πιο χαρακτηριστικό: Την αγροτική σύνταξη την αποκαλούσε: Τα λεφτά του χάρου.
Πώς γινόταν τότε η επικοινωνία με το τηλέφωνο ;
Οι Σιναραδίτες που είχαν φύγει από το χωριό και ζούσαν κυρίως στην Αθήνα και το εξωτερικό έπαιρναν τηλέφωνο τον Βασίλη και του ζητούσαν να καλέσει σε συγκεκριμένη ώρα τον συγγενή τους για να μιλήσουν.
Ο Βασίλης γνώριζε τους  πάντες στο χωριό. Φρόντιζε και εύρισκε πάντα τρόπο ώστε να ενημερώσει γρήγορα και έγκαιρα ώστε να μην χαθεί η συνδιάλεξη.
Πολλές φορές για υποθέσεις κοντά στο τηλεφωνείο περπατούσε λίγο και «βαρούσε»  φωνή  δυνατή για τον ενδιαφερόμενο.
Όλοι ήταν υποχρεωμένοι στον Βασίλη.
Έτσι όταν κάποιος πήγαινε να πάρει τηλέφωνο από το τηλεφωνείο ποτέ δεν πλήρωνε με βάση τον χρόνο που κατέγραφε το ρολόι χειρός. Η πληρωμή ήταν πάντα ανάλογη της παροχής υπηρεσιών που είχε προσφέρει ο Βασίλης.
Αριστερά στο κτίριο φαίνεται ό,τι έχει απομείνει - η σιδερένια στήριξη -  από το γραμματοκιβώτιο των ΕΛΤΑ. Μέσα σ αυτό το κουτί ρίχναμε όλοι τα γράμματά μας για αποστολή. Παραλαβή γινόταν όχι μόνο από τον ταχυδρόμο αλλά και από τον Βασίλη.
Το τέλος της ζωής του συμπίπτει με το πέρασμα στην εποχή, που με μεγάλο κόστος και μερικές φορές και  «μέσο», ο καθένας μπορούσε να έχει τηλέφωνο σπίτι του.
Ο Βασίλης του Διγόνη υπήρξε λαϊκή φυσιογνωμία από αυτές που έχουν χαθεί. Ήταν η φωνή του χωριού.

Κείμενο - φωτογραφία : Φώντας Σ. Αλαμάνος.

Τον έδεσες τον γάιδαρο σου ;

Τον έδεσες τον γάιδαρο σου ;

Ο γάιδαρος αποτελούσε το κυριότερο ζώο - μέσο μεταφοράς - στην υπηρεσία του ανθρώπου, κυρίως για τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα.  Η κατοχή αλόγου ήταν προνόμιο και χαρακτηριστικό των πιο ευκατάστατων ανθρώπων.

Το άλογο σε αντίθεση με τον γάιδαρο ήταν και πιο ακριβό στην απόκτησή του και στη συντήρησή του. Χρειαζόταν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες καλού σανού.

Για μερικές οικογένειες η κατοχή ενός μεγαλόσωμου αλόγου αποτελούσε σημαντικό περιουσιακό στοιχείο που τους έδινε εισόδημα. Η χρήση πχ του αλόγου στο λουτρουβιό έδινε σημαντικό μεροκάματο στην εποχή του.

Τα γαϊδούρια αντιθέτως έτρωγαν τα πάντα. Ακόμα και με παλιόχορτα ή κακής ποιότητας σανού  βολεύονταν.

Σε κεντρικά σημεία του χωριού υπήρχαν σιδερένιοι κρίκοι στους τοίχους να δένουν τα ζωντανά τους ( γαιδάρους, άλογα , μουλάρια, πρόβατα, κατσίκες ) όταν έκαναν μια στάση για διάφορους λόγους. Να  πεταχτούν για λίγο σε κάποιο συγγενικό σπίτι ή να ψωνίσουν από τον φούρνο ή το μπακάλικο.

Εκτός όμως από σιδερένιους κρίκους υπήρχαν και  πέτρινες  κατασκευές στους τοίχους των σπιτιών που κάλυπταν την ανάγκη να δένουν οι άνθρωποι τα ζώα τους, Στις φωτογραφίες φαίνονται οι δυο τελευταίες τέτοιες πέτρινες κατασκευές που σώζονται ακόμα στο χωριό Σιναράδες.

Και να μην ξεχνάμε: Κάλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε.

Κείμενο -  φωτογραφία : Φώντας Σ. Αλαμάνος

Εθνικός Ύμνος. Φιλαρμονική Σιναράδων. 25η Μαρτίου 2022.

Εθνικός Ύμνος. Φιλαρμονική Σιναράδων. 25η Μαρτίου 2022. 

Γ΄ ΤΑΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΒΙΡΟΥ

15-3-2022 μας επισκέφθηκε η Γ΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου Βιρού Κέρκυρας. Τα παιδιά συνόδευαν η κυρία Παναγιώτα Ευθυμίου δασκάλα ολοήμερου , η κυρία Ελένη Παπαδοπούλου δασκάλα της τάξης και η διευθύντρια του σχολείου Βασιλεία (Βιβή) Στασινού.