10η Χρονιά παραδοσιακών χορών και τραγουδιού απ΄ όλη την Ελλάδα

 

Κερκυραϊκή φορεσιά

Οι ενδυμασίες χωρίζονταν σε καθημερινές, κυριακάτικες και νυφιάτικες και ανάλογα με την ηλικία σε φορεσιές νέας κοπέλας, παντρεμένης και χήρας.

Οι γυναικείες κερκυραϊκές φορεσιές διακρίνονται στις:

• Μέσης Κέρκυρας,
• Βόρειας Κέρκυρας-Όρους
• Νότιας Κέρκυρας – Λευκίμμης

Η νυφιάτικη φορεσιά της Μέσης Κέρκυρας με τον χαρακτηριστικό Ντορκό στο κεφάλι είναι η αντιπροσωπευτική του νησιού.

Πρότυπο γυναίκας θεωρούνταν οι παχουλές καθώς αυτό το χαρακτηριστικό έδειχνε ότι η γυναίκα προέρχεται από οικογένεια ´που είχε να φάει΄, δηλαδή είχε σχετική οικονομική άνεση ενώ οι αδύνατες προέρχονταν από φτωχό οικογενειακό περιβάλλον. Οι γυναίκες που ήταν αδύνατες όταν πήγαιναν για προξενιό φορούσαν 5-6 ροκέτα για να μη φαίνονται τόσο αδύνατες.

«Τα πάχη μου τα κάλλη μου δείχνουν την ομορφιά μου» συνήθιζαν να λένε.

Τεκμηρίωση : Στεφανία Μαυρωνά.

#AντικείμενοΤηςΕβδομάδας

#IonianIslandsMuseumNetwork

_______________

#Zakynthos

#Corfu

#Kefalonia

#Leukada

#Ithaki

#IonianIslands

#Museums

ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΟ

Ανάμεσα στα αντικείμενα της προσωπικής του συλλογής που χάρισε στο μουσείο μας ο κύριος Γιώργος Σουρτζίνος είναι και το γραμμόφωνό του "ηλικίας" 100 ετών απολύτως λειτουργικό.
Το πώς λειτουργεί μας έκανε μάθημα.Το κουρδίζουμε πλήρως με πολλή προσοχή ώστε με ένα κούρδισμα να παίξει το τραγούδι της μιας πλευράς του δίσκου χωρίς να χάνει στο τέλος στροφές.
Οι δίσκοι και αυτοί 100 χρόνων. Πριν τοποθετήσουμε το δίσκο τον καθαρίζουμε με το ειδικό σφουγγάρι.
Βάζουμε μια καινούρια βελόνα (σαν μικρή πρόκα) στην υποδοχή της κεφαλής.
Τοποθετούμε το δίσκο στο πλατό και ανοίγουμε το γραμμόφωνο ώστε ο δίσκος να περιστρέφεται. Με πολύ απαλό τρόπο τοποθετούμε την κεφαλή με την βελόνα πάνω στο δίσκο και αμέσως ακούγεται το τραγούδι.
Για κάθε τραγούδι που θέλουμε να ακούσουμε επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία. Το σωστό είναι για κάθε τραγούδι να αλλάζουμε βελόνα.
Το τελευταίο μαγαζί που πουλούσε βελόνες και επισκεύαζε γραμμόφωνα υπήρχε στην Εβραϊκή μέχρι το 1985 σύμφωνα με την μαρτυρία του κύριου Γιώργου.

          

Βασιλίκι- Κότσι

● #AντικείμενοΤηςΕβδομάδας ● Βασιλίκι- Κότσι ● Ιστορική Λαογραφική Εταιρεία Κέρκυρας «ΝΙΚΟΣ ΠΑΚΤΙΤΗΣ»

Το βασιλίκι ή κότσι ουσιαστικά χρησιμεύει σαν ζάρι. Η κάθε πλευρά του έχει και ένα όνομα, τον τρύπιο, τους δύο ολόκοτσους, τον κόπανο, το γρόμπο και τον βασιλιά. Για το παιχνίδι αυτό χρειάζονταν ένα μαντίλι στο οποίο είχαν δεθεί ένας ή δύο κόμποι και ένα καλάμι. Αυτός που τύχαινε τη πλευρά του βασιλιά έπαιρνε το καλάμι ενώ όποιος τύχαινε τον κόπανο, έπαιρνε τον κόπανο. Εάν κάποιος ρίξει το κότσι και φέρει τρύπιο περνά ο γύρος του χωρίς συνέπειες, εάν όμως τύχει γρόμπο πρέπει να υποστεί τις συνέπειες. Ο βασιλιάς διατάζει τον κόπανο να δώσει κοπανιές οι οποίες μπορεί να είναι δυνατές (ξινές), μέτριες ( ημίγλυκες), μαλακές (γλυκές) σε δύναμη.

Το παιχνίδι αυτό παιζόταν κυρίως από κορίτσια.

Τεκμηρίωση: Στεφανία Μαυρωνά.

_______________

#IonianIslandsMuseumNetwork

_______________

#Zakynthos

#Corfu

#Kefalonia

#Leukada

#Ithaki

#IonianIslands

#Museums

_______________

 

Διεθνής Ημέρα Μουσείων

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι δράσεις του Λαογραφικού Μουσείου Σιναράδων στο πλαίσιο του εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων. Υποδεχθήκαμε τις τάξεις Δ’ & Ε’ του Δημοτικού Σχολείου Σιναράδων και τις εκπαιδευτικούς Νάτσια Δανάη,  Πολύζου Χριστίνα και Κουτεντάκη Αικατερίνη. Πραγματοποιήσαμε ξενάγηση στο μουσείο, μιλήσαμε για την παπυρέλα και την παρασκευή της από μαλακό καλάμι, το παπύρι και για τους σημαντικούς υγροβιότοπους της Κέρκυρας, που προστατεύονται από το δίκτυο NATURA 2000, το οποίο αποτελεί δίκτυο ζωνών προστασίας της φύσης. Φτιάξαμε το δικό μας κολάζ με ζώα των υδροβιότοπων και της θάλασσας της Κέρκυρας και ζωγραφίσαμε την παπυρέλα. Την Πέμπτη 18 Μαΐου πραγματοποιήθηκαν ξεναγήσεις για το κοινό.

Σας ευχαριστούμε πολύ για την συμμετοχή.

ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΙΝΑΡΑΔΩΝ

1) Ο Περικλής Αντωνίου Αλαμάνος ήταν επί πολλά χρόνια δήμαρχος Μεσοχωριτών και βουλευτής Κερκύρας (επαρχίας Μέσης). Πολιτικός φίλος του Θεοτόκη εκλέχθηκε στη Βουλή το 1902. Είχε παντρευτεί την Ελένη Μιζότερα, κόρη του Σπυρίδωνος Νικολάου Μιζότερα με κτηματική περιουσία στην περιοχή Συναράδες, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά τον Αντώνιο που παντρεύτηκε την Ερμηνία Ν. Φερεντίνου το 1907, τον Σπυρίδωνα, που γεννήθηκε το 1869 και ήταν συμβολαιογράφος Κέρκυρας (υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στην Αστυνομία Ιθάκης το 1897 και στο Σταθμό Διαμετακομίσεως Αγρινίου το 1912) και τον Κωνσταντίνο. Ο Περικλής Αλαμάνος πέθανε από συγκοπή καρδιάς στις 9 Ιουλίου 1903, μόλις είχε αποβιβαστεί από το ατμόπλοιο που τον μετέφερε μαζί με άλλους βουλευτές από τον Πειραιά στην Κέρκυρα.

2) Ο Κωνσταντίνος Αλαμάνος, γιος του Πέτρου, ήταν δικηγόρος και βουλευτής Κέρκυρας (1902,1904). Είχε εκλεγεί το 1902 στη θέση του Σ.Χυτήρη και το 1903 στη θέση του αποβιώσαντος πατέρα του. Σύμφωνα με τα τεκμήρια του αρχείου ήταν γραμματέας της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κερκύρας (1898), ιδρυτής του Δραματικού Συλλόγου (1898), μέλος του Ωδικού Συλλόγου, μέλος της Ελληνικής Γεωργικής Εταιρίας (1902), σύμβουλος διοικήσεως του Φιλαθλητικού Συλλόγου (1904) και δημοτικός σύμβουλος Κέρκυρας (1917). Λάμβανε μέρος σε μουσικές εκδηλώσεις και ήταν φίλος και θερμός υποστηρικτής της Ουρανίας Νικόδημου Ζαβιτσιάνου, το γένος Σδριν.

3) Σπυρίδων Αλαμάνος Φέστας, γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Μέσης) το 1881 και συμμετείχε στην Θ’ Περίοδο από 20/12/1881 μέχρι 11/02/1881, στην Ι΄Περίοδο από 07/04/1985 μέχρι 06/11/1886 και στην  ΙΑ’ Περίοδο από 04/01/1887 μέχρι 7/08/1890.

 

4) Βασιλάκης Νικόλαος (1832-1904) και Βασιλάκης Κωνσταντίνος(1857-1906)

γιοι του Ηλία Βασιλάκη ο οποίος διατέλεσε έπαρχος Μέσης Κέρκυρας. 

Ο Νικόλαος δεν άφησε απογόνους.

Ο Κωνσταντίνος άφησε απογόνους τον Αλέξανδρο(1892-1983) και τον Αθανάσιο(1897-1971) πιο γνωστός ως Άθως.

Ο Άθως υπήρξε σπουδαίος πιανίστας με διεθνή φήμη.

Ο Αλέξανδρος τελευταίος της φεουδαρχικής οικογένειας Βασιλάκη - κατοικία τους η περίφημη Βίλα Βασιλάκη στο χωριό Σιναράδες - δεν άφησε απογόνους όπως και ο αδερφός του παρ΄ ότι είχε παντρευτεί τη Σοφία, κόρη του μεγαλοβιομήχανου της Κέρκυρας Αλέξανδρου Δεσύλλα.

 

Βιβλιογραφία - Πηγές:

1.Κωνσταντίνου. Δ. Καραμούτσου: Κερκυραϊκές Αρχοντικές Αγροικίες Δήμου Παρελίων. 

2.Δημήτρης Ρεπούλιος, ιστορικός ερευνητής    https://www.vouleftes-kerkyras.com/-----------------

 3.Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο του Μορφωτικού ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης (ΕΛΙΑ- ΜΙΕΤ       https://greekarchivesinventory.gak.gr/index.php/9tzw-kahr-cqfr

Έρευνα- φωτογραφία: Φώντας Αλαμάνος, δάσκαλος - πρόεδρος Ι.Λ.Ε.Κ