Χρόνια πολλά

Χρόνια πολλά σε κάθε Μάνα - Παναγιά.

Χρόνια πολλά με υγεία.

Εικόνες από το μουσείο Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων.

 

Άγιος Σπυρίδωνας Σαρόκου

 

Στο μέσο περίπου της οδού Μιλτιάδου Μαργαρίτη βρίσκεται η αναφερόμενη εκκλησία, η οποία χαρακτήρισε με το όνομά της, τη συγκεκριμένη τοποθεσία αλλά και την ευρύτερη περιοχή Σαρόκου. Ο ναός αυτός κτίστηκε το 1735 από τον Κωνσταντίνο Τσαγκαρά και αφιερώθηκε σε ανάμνηση του πρώτου θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα, της ίασης του τυφλού Θεόδωρου. Η μοναχοκόρη του Τσαγκαρά, Χρυσούλα, παντρεύτηκε τον Θεόδωρο Αλιφιεράκη και επειδή απεβίωσε άτεκνη, η εκκλησία περιήλθε στην κατοχή του ανεψιού της Σπυρίδωνα Αλιφιεράκη του Παναγιώτη. Ο τελευταίος αυτός κληρονόμος ζήτησε από τη Γερουσία του Ιονίου Κράτους να παραχωρήσει την εκκλησία σ' αδελφότητα. Το αίτημα αυτό έγινε δεκτό με θέσπισμα της 29.05.1815 και ο ναός παρέμεινε για ένα περίπου αιώνα συναδελφικός, μέχρι που υπάχθηκε στο νόμο περί ενοριακών ναών. Μία επιγραφή που βρίσκεται πάνω από την κεντρική είσοδο μας αναφέρει :

ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ

ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΘΕΙΣ

ΕΝ ΕΤΕΙ 1880

Στην εκκλησία υπάρχουν αξιόλογες εικόνες του Γεωργίου Σαμαρτζή και του Χαράλαμπου Παχή. Ξεχωρίζει η εικόνα του επιτάφιου που βρίσκεται στην Αγία Τράπεζα , έργο του αγιογράφου Μαμονά καθλως και η ιερή επάργυρη εικόνα με τ'αφιερώματα των πιστών, η οποία λιτανεύεται και αναπαριστά το πρώτο θαύμα του Αγίου στο νησί μας.

Η εκκλησία επρτάζει και πανηγυρίζει στις 13 Ιουλίου « τ'αγιού το θαύμα», όπως το αναφέρει συνήθως ο λαός μας.

Τοπωνύμια. Γλωσσικές Μαρτυρίες στην Ιστορική Διαδρομή της Κέρκυρας.

Γιώργος Χ. Σουρτζίνος

Άγιοι Πατέρες

Κοντά στο κέντρο της παλιάς πόλης και σε μικρή απόσταση από τη θέση που υπήρχε η Βασιλική Πύλη (Πόρτα Ριάλα), βρίσκεται ο λόφος των Αγίων Πατέρων, ανάμεσα από τους δύο άλλους λόφους του Καμπιέλου και του Αγίου Αθανασίου. Το μέρος χρησιμοποιήθηκε ως πυροβολείο από τους Τούρκους στην πολιορκία του 1537.

Είναι μία περιοχή που τ’ονομά της καθιερώθηκε από την ομώνυμη ιστορική εκκλησία που βρίσκεται στη θέση αυτή και η οποία κτίστηκε στα μέσα περίπου του 17ου αιώνα, αφιερωμένη στη μνήμη των 318 Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου που έγινε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 επί αυτοκρατορίας του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Στη Σύνοδο αυτή, όπως είναι γνωστό, έλαβε μέρος και ο Επίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου Σπυρίδων και ο Επίσκοπος Κέρκυρας Απολλόδωρος.

Η περιγραφή που σώζεται πάνω από το υπέρθυρο της δυτικής εισόδου, μαρτυρεί ότι ο ναός, αν και πολύ παλαιότερος, ανοικοδομήθηκε <<εκ βόθρου>> (εν. εκ βάθρων) τον Απρίλιο του 1768. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στις 13 Σεπτεμβρίου 1943, καταστράφηκε από εμπρηστικές βόμβες των Γερμανών μαζί με τόσα άλλα ιστορικά κτίρια της πόλης. Το 1994 επί Μητροπολίτου Τιμόθεου Τριβυζά η εκκλησία και το χαρακτηριστικό πυργωτό καμπαναριό αναστηλώθηκαν και διαμορφώθηκε ο περιβάλλων χώρος. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1997 τελέστηκαν με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια τα εγκαίνια του ανακαινισμένου ναού.

Τοπωνύμια. Γλωσσικές Μαρτυρίες στην Ιστορική Διαδρομή της Κέρκυρας.

Γιώργος Χ. Σουρτζίνος

 

Τα βότανα της Κέρκυρας. Εικόνες από την εκδήλωση στον αύλιο χώρο του μουσείου.

 

Άγιοι Θεόδωροι Στρατιάς

Στο προάστιο της Γαρίτσας, αφού διασχίσουμε την οδό Θεόδωρου Δεσύλλα, συναντάμε δεξιά την οδό Αγίων Θεοδώρων, που μας οδηγεί στο ομώνυμο μοναστηριακό συγκρότημα, από το οποίο προέκυψε το τοπωνύμιο που χαρακτηρίζει τη γύρω απ' αυτό περιοχή της Στρατιάς. Η μονή είναι αφιερωμένη στους Αγίους Θεόδωρο Μεγαλομάρτυρα Τήρωνα και Θεόδωρο Στρατηλάτη, εορτάζει όμως μόνο τη μνήμη του Αγίου Θεοδώρου Τήρωνα, ενώ στη μνήμη του Αγίου Θεοδώρου Στρατηλάτη τελείται λειτουργία. Υπάρχει και μία δεύτερη μονή αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο, εξ ου και το μοναστήρι αναφέρεται ως:

Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος και Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.

Το καθολικό οικοδομήθηκε τον 5ο μ.Χ. αι. σε ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής, με υλικά προερχόμενα από τον παρακείμενο αρχαίο ναό της Αρτέμιδας. Τα υπόλοιπα κτίσματα της μονής που υπάρχουν ως σήμερα, κατασκευάστηκαν το 16ο και 18ο αιώνα. Το μοναστήρι διέθετε μεγάλη περιουσία, την οποία δήμευσαν οι Δημοκρατικοί Γάλλοι το 1797 και διέκοψαν τη λειτουργία του. Εγκατέστησαν δε στρατιωτική φρουρά στα οικήματα του μοναστηριού, μάλιστα μερικά ισόγεια δυτικά κελιά χρησίμευαν ως φυλακή για τους Γάλλους στρατιώτες. Στα 1816 ο Άγγλος Αρμοστής Τόμας Μαίτλαντ επισκεύασε τη μονή, η οποία επαναλειτούργησε, όπως μαρτυρεί η αναθηματική ανάγλυφη επιγραφή με το οικόσημό του, πάνω από τη βόρεια είσοδο του ναού. Με τους βομβαρδισμούς των Ιταλογερμανών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, υπέστη σοβαρές καταστροφές. Σήμερα, διατηρείται σε καλή κατάσταση με τη φροντίδα των καλογριών και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα μοναστηριακής αρχιτεκτονικής της Κέρκυρας.

Τοπωνύμια. Γλωσσικές Μαρτυρίες στην Ιστορική Διαδρομή της Κέρκυρας.

Γιώργος Χ. Σουρτζίνος

Τα βότανα της Κέρκυρας

Καλοκαίρι στο μουσείο μας!!

Στο πλαίσιο της δράσης μας, θα πραγματοποιηθούν ενδιαφέρουσες ομιλίες με θεματικό άξονα τα βότανα και τη σημασία τους στον πολιτισμό και την παράδοση. Συγκεκριμένα:

Η Μαυρωνά Στεφανία επ. υπεύθυνη του Λαογραφικού Μουσείου Σιναράδων, θα μιλήσει για τα βότανα στη λαϊκή παράδοση.

Η Σοφία Ανδρώτη αρχαιολόγος, θα παρουσιάσει τη χρήση των βοτάνων στην αρχαιότητα.

Η ομάδα του Τσαγιέρου θα αναδείξει την αξία των τοπικών βοτάνων και τον ρόλο τους στη σύγχρονη καθημερινότητα.

Κατά τη διάρκεια της δράσης, θα έχουμε τη δυνατότητα να περιεργαστούμε βότανα του τόπου μας, να γνωρίσουμε τις ιδιότητές τους και –φυσικά– να τα δοκιμάσουμε.

Σας περιμένουμε!!