Με την ονομασία Λαλέ χαρακτηρίζεται μία μικρή επικλινής περιοχή νοτιοδυτικά του Μαντουκιού, που αρχίζει περίπου από την οδό Σπύρου Βασιλείου 23 (βόρεια του Καθολικού και Ορθόδοξου Νεκροταφείου) και επεκτείνεται κατά μήκος 300 μ. δεξιά κι αριστερά της ομώνυμης οδού.
Το μέρος αυτό ήταν άλλοτε ιδιοκτησία του Γεωργίου Δ. Σαΐνη (Ζαΐμη), ο οποίος διέμενε στην περιοχή αυτή κι ασχολείτο με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι μεγαλύτεροι κάτοικοι τον θυμούνται κυρίως γιατί περιφερόταν και πουλούσε γάλα και γιαούρτι που παρασκεύαζε ο ίδιος μ’ ένα ξεχωριστό τρόπο και το προσέφερε μέσα σε μπουκαλέτα (πήλινες κανάτες).
Ο αναφερόμενος μαζί με τ’ αδέλφια του Αντώνη και Ελένη είχαν το οικογενειακό παρωνύμιο Ναστούλη, αλλά τον Γεώργιο Σαΐνη τον αποκαλούσαν και Λαλέ, διότι κατά προφορικές μαρτυρίες των συγγενών του (δεν είχε απογόνους) στις γειτονιές του Μαντουκιού που περιφερόταν και πληροφόρουσε μεγαλόφωνα τους κατοίκους για το γάλα που πουλούσε και το εξαιρετικό του γιαούρτι, ένας νεαρός βραδύγλωσσος τον αποκαλούσε Λαλέ. Αυτό ήταν αρκετό για να τον αναφέρουν οι Μαντουκιώτες από τότε με μια δόση καλοκάγαθης ειρωνείας με το παρωνύμιο αυτό, το οποίο καθιέρωσε και το τοπωνύμιο στην περιοχή που ήταν τα κτήματα με την κατοικία του.
Η παραπάνω οικογένεια καταγόταν από το Σούλι και πρώτος στην περιοχή κατοίκησε ο παππούς των ανωτέρω αδελφών, Αναστάσιος Σαΐνης κατά τη δεύτερη δεκαετία του 19ου αιώνα, όταν οι Σουλιώτες ομαδικά κατέφυγαν για προστασία στην Κέρκυρα.
Ο Γεώργιος Σαΐνης (Λαλές) πέθανε το 1961 αλλά το τοπωνύμιο αναφέρεται ακόμη και σήμερα.
Τοπωνύμια. Γλωσσικές Μαρτυρίες στην Ιστορική Διαδρομή της Κέρκυρας.
Γιώργος Χ. Σουρτζίνος
Επιμέλεια κειμένου: Στεφανία Μαυρωνά
